ჟურნალისტი დარეჯან მეფარიშვილი სოციალურ ქსელში წერს:
„რამდენიმე წლის წინ, ჩემი ერთი ფრენდკას სტატუსზე დავწერე კომენტარი: ვით დაჭრილ ირმების გუნდს.
ვაიმეეე, რა პოეტურად თქვით, - დამიკომენტარა.
ეგ რაა, ლექსსაც დავდებ-მეთქი და დავდე:
გათენდა. ცეცხლის მზე აენთო, აცურდა...
დროშები ჩქარა!
თავისუფლება სულს ისე მოსწყურდა,
ვით დაჭრილ ირმების გუნდს - წყარო ანკარა...
ვაიმეეეე, - შეიცხადა, - სხვა ლექსებიც დადეთ, რა კარგი ლექსები გაქვთ...
მაგას დაგზარდებით-მეთქი და დავდე:
აგერ პატარა შკოლა,
მთა აფხაზეთის სოფლის,
მის წინ ხეები ჩქოლა
და დარიგება მშობლის.
ვერ გადაუდგამს ბიჯი,
შიგნით კი ხმაურს ჰქვია -
ყდაზე ნახატი ბიჭი
და ხმები: „აი - ია“.
ვა, - დაამოკლა შეცხადება. მივხვდი - არ მოგეწონათ მგონი, ხომ? - ის სჯობდა, - ჩა-მიკონკრეტა.
ვიღაცამ (მეორე ჩემი ფრენდკა) დაწერა, ის (თავდაპირველი სტროფი), მუხრანისაა და რატომ მოიპარეთ, ბრჭყალებში მაინც ჩაგესვათო. მეორე-მეთქი? - ჩავეძიე. მეორე ისეთია ნამდვილად თქვენი იქნებაო, - დამამშვიდა.
ორივე გალაკტიონისაა და ბრჭყალი თქვენთვის რას ცვლიდა-მეთქი.
ახლა ვნახე, ორივე ფრენდკა ერთგან პოეზიაზე მსჯელობდნენ და აღმოვაჩინე - ორივეს წავუშლივარ საფრენდეთიდან“, - წერს დარეჯან მეფარიშვილი.