იმ ქალს, იმ ბერიკაცს გაუმარჯოს,

ვისი ცხოვრების გზაც შვეულია,

ვისაც არასოდეს გაუმართლდა,

მაინც სიხარული შეუძლია.

ვისაც იმედები პურად ყოფნის,

ვინც მთელ ქვეყანაზე ეულია,

ვისაც, სიყვარულით უარყოფილს,

სხვისი სიყვარული შეუძლია.

იმ ქალს, იმ ბერიკაცს გაუმარჯოს,

ვისი სიმღერებიც მწუხარია,

ვისაც სიხარული გაუავდრდა,

სხვისი გაღიმება უხარია!

ვისაც შეუძლია ატირება,

მზით და სიკეთით ძლეულია,

დიდი შეცოდების პატიება

ვისაც დიდსულოვნად შეუძლია!

ვისაც უხარია ყველაფერი -

ტყეებია თუ ველებია,

ვინც ჩვენი მამულის ფერად ფერებს

ვერა და ვერაფრით შელევია!

ვისაც არასოდეს გაუვარდდა,

მაინც იმედებით გრძნეულია,

ეს იმ ადამიანს გაუმარჯოს,

ვისაც სიყვარული შეუძლია!

მედეა კახიძე