logo_geo
რეზო ამაშუკელი: ჟენია! გვცივა ჩვენ, შენს ალალ მეგობრებს, რომლებიც ამ ცოდვილ დედამიწაზე დაგვტოვე...
- +

3 აპრილი. 2017. 14:10



"ჟენია! ვიცი, არ ცივა იქ, სადაც შენ წახვედი, რადგან სამოთხემ მიგიღო. გვცივა ჩვენ, შენს ალალ მეგობრებს, რომლებიც ამ ცოდვილ დედამიწაზე დაგვტოვე..." - ამის შესახებ პოეტ რეზო ამაშუკელის წერილში ვკითხულობთ, რომელიც მან პოეტ ჟენია ევტუშენკოს მიუძღვნა. 


"მიუხედავად ამისა, გიგზავნი ჩვენი - შენი და ჩემი საქართველოს მზიურ სითბოს - საქართველოსი, რომელიც უკიდეგანოდ და აღტაცებით გიყვარდა, ისევე როგორც შენი სამშობლო! საქართველოც ასეთივე სიყვარულით გპასუხობდა...


არ დავმალავ - შენი სიკვდილი ჩემთვის, ქართველი მეგობრისა და პოეტისთვის, განუზომლად დიდი დარტყმა იყო. ჩვენმა მეგობრობამ გაუძლო ყველანაირ გამოცდას, რაიც ბედისწერამ უხვად მარგუნა, თუმცა - შენნაირი ადამიანის მეგობრობაც მერგო წილად. შენ მუდამ ალალად მედექი გვერდში, ჩემო ძვირფასო ჟენია!


სიხარულსაც ყოველთვის ჩემთან ერთად იზიარებდი, ჩვენმა - შენმა და ჩემმა - ქართველმა მეგობრებმა იციან, რომ დღევანდელამდე არ ყოფილა სუფრა, შენი სადღეგრძელო რომ არ დაგველიოს! ასე იქნება მომავალშიც, სანამ ცოცხალი ვარ და სანამ კვლავ არ შევხვდებით, თუმცა, მე ცოდვილს სამოთხეში მოხვედრის პრეტენზია არ მაქვს...


ღრმა მწუხარებასთან ერთად ბოდიშს ვუხდი შენს ნათესავებსა და ახლობლებს, რადგან ახლა შენს გვერდით არ ვარ... ვუსამძიმრებ რუს ხალხს და მთელი პოეტური სამყაროს წუხილს ვიზიარებ! დღეს ხომ კლასიკოსი და ნოვატორი ევტუშენკო, თავისი განუმეორებელი პოეტური და ცხოვრებისეული სტილით, ჩვენდა სავალალოდ, ისტორიის საკუთრებად იქცა..." - წერს რეზო ამაშუკელი. 


რეზო ამაშუკელი

საქართველო, თბილისი

2017 წლის 1 აპრილი



Женя! Там, куда ты ушёл, знаю, не холодно, потому, что тебя принял рай. Холодно нам, твоим искренним друзьям, которых ты покинул на этой бренной земле…


Но несмотря на это, я посылаю тебе тепло солнца нашей - твоей и моей - Грузии, которую ты любил беззаветно и восторженно, как свою Родину! И Грузия отвечала тебе тем же…


Не скрою - твоя смерть для меня, твоего грузинского друга и поэта, стала несравнимо сильным ударом. Наша дружба прошла испытания невзгодами, которыми меня не обделила судьба, впрочем - как и дружбой таких людей, как ты. И ты всегда честно был рядом со мной, мой дорогой Женя!


И в радости ты был со мной всегда - наши - мои и твои - грузинские друзья знают, что до сегодняшнего дня не было застолья, чтобы мы не поднимали тост за тебя! Так будет и впредь, пока я жив и пока мы не встретимся, хотя я, грешный, на рай не претендую…


Приношу мои глубокие соболезнования и извинения всем твоим родным и близким, потому, что не нахожусь сейчас рядом с тобой… Соболезную русскому народу и скорблю вместе со всем поэтическим миром! Ведь сегодня классик и новатор Евтушенко, создавший свой неповторимый стиль в поэзии, как, впрочем, и в жизни, стал, увы, историей…




Резо Амашукели,

Грузия, Тбилиси,

1 апреля 2017 года




 

big_banner
არქივი