ვაშლის, ალუბლის, გარგრის კურკების ან მწარე ნუშის უბრალო ხსენებაც კი პანიკას და სიბრაზეს იწვევს. საქმე იმაშია, რომ ისინი კალიუმის ციანიდს შეიცავს, გვაფრთხილებს Living Traditionally. აღმოჩნდა, რომ შიში გამართლებულია, ასე არაა?

სინამდვილეში, ეს ჭორს ჰგავს, რომელიც არსაიდან ჩნდება. საკმარისია დაგუგლოთ სიტყვა ციანიდი ნებისმიერ ამ პროდუქტთან ერთად და დაინახავთ ბევრ სტატიას, რომლებიც ამ კურკების და თესლების საფრთხეებზე საუბრობს.

და მაინც, ავტორების უმეტესობა აღიარებს, რომ იმისთვის რომ მოიწამლოთ დიდი რაოდენობით კურკა, თესლი ან მწარე ნუში უნდა მიირთვათ.

ეს შიში ცოდნის ნაკლებობის გამო გაჩნდა.

ნივთიერებას, რომელიც კალიუმის ციანიდს შეიცავს, ამიგდალინი ეწოდება.

რა არის ამიგდალინი?

ათასობით ადამიანი მიირთმევს გარგარის კურკას, რომ კიბოსგან განიკურნოს. ისინი ციანიდით მოწამვლის გამო არ იღუპებიან. ისინი რაიმე უარყოფითი გვერდითი ეფექტის გარეშე იკურნებიან. ისინი ყოველდღიურად, რამდენიმე თვის განმავლობაში, ათობით თესლს ღებულობენ, წერს Sydney Morning Herald.

რატომ არ იწამლებიან ეს ადამიანები?

ამიგდალინი 4 მოლეკულისგან შედგება. მათგან ორი მოლეკულა გლუკოზაა. დანარჩენი ორი კი - ციანიდი და ბენზალდეჰიდი. უკანასკნელი 2 საშინელი ნივთიერება მხოლოდ კიბოს უჯრედებში იხსნება, დანარჩენ შემთხვევაში ამიგდალინში რჩება და ორგანიზმიდან გამოდის.

საქმე იმაშია, რომ კიბოს უჯრედებს ენერგიის მისაღებად ჟანგბადის ნაცვლად შაქრის ფერმენტი, გლუკოზა, სჭირდება. ასე რომ, კიბოს უჯრედები იზიდავენ ამიგდალინს გლუკოზის მისაღებად, მაგრამ იღუპებიან როცა შემადგენლობიდან ციანიდი და ბენზალდეჰიდი თავისუფლდება.

გლუკოზა - სატყუარაა. კიბოს უჯრედები შეიცავს ფერმენტებს, რომლებიც ჯანსაღი უჯრედები არ არიან, ბეტა-გლუკოზიდებს. ისინი განბლოკავენ ამიგდალინს, რომლისგანაც სასიკვდილო ტოქსინები კიბოს უჯრედებში ხვდება. ამიგდალინს მხოლოდ კიბოს უჯრედები ითვისებს. ჯანმრთელი უჯრედები ამას არ აკეთებს. ბევრი არა კიბოს უჯრედი შეიცავს სხვა ფერმენტებს, რომელთაც როდონელებს უწოდებენ. როდონელების დახმარებით ციანიდის თავისუფალი მოლეკულები გოგირდის მოლეკულებს უკავშირდება. შედეგად, უსაფრთხო ციანიტები იქმნება, რომლებიც შარდით გამოიყოფა.

სწორედ ამის შესახებ არის საუბარი სტატიაში, რომლებიც უთითებენ იმაზე, რომ სხეული მცირე ზომის ციანიდს ადვილად შლის.

მაგრამ ამიგდალინის მთავარი უპირატესობის შესახებ ყველა დუმს, რადგან ფარმაცევტულ კომპანიებისთვის მომგებიანი არაა იმ ფაქტის პოპულარიზაცია, რომ ლაეტრილი ან B17, რომელიც გარგარის კურკაში შედის, კიბოს განკურნება შეუძლია.

რატომ იყო აკრძალული?

ლაეტრილს ან B17-ს ჯერ კიდევ 1952 წელს სანფრანცისკოელი ექიმი, ერნსტ კრები იკვლევდა. მეცნიერმა დაამტკიცა, რომ ეს ნივთიერება გარგრის კურკაში შედის და კიბოთი დაავადებულის განკურნება შეუძლია.

ექიმმა კრებმა ლაეტრილი საკუთარ თავზე გამოცადა იმის დასამტკიცებლად, რომ ეს ნივთიერება სავსებით უსაფრთხოა. ექიმმა ჯონ რიჩარდსონმა ამ მეთოდის ეფექტურობა კიბოთი დაავადებულებზე მკურნალობით დაამტკიცა.

1971 წელს ლაეტრილი აკრძალეს. ექიმმა რიჩარდსონმა ჟურნალისტს ედუარდ გრიფინს გარგრის კურკისგან მიღებული ლაეტრინის ან B17-ს ღირსებების პოპულარიზაციისკენ მოუწოდა. გრიფინმა აღმოაჩინა, რომ სლოუნ-კეტერინგში ლაეტრინის გამოცდა, რომელმაც მისი აკრძალვა გამოიწვია, ფიქტიური იყო. სლოუნ-კეტერინგის წარმომადგენელმა, ექიმმა რალდ მოსმა კომენტარის გაკეთებაზე უარი განაცხადა და ინსტიტუტთან კონტაქტი გაწყვიტა.

შედეგად, გრიფინმა დაწერა წიგნი „მსოფლიო კიბოს გარეშე", სადაც ამ საშინელი დაავადების ამიგდალინის დახმარებით მკურნალობის შესახებ უფრო ბევრს წაიკითხავთ.

ეს მეთოდი განხილული ჯერ არაა, მაგრამ გარგრის თესლი აკრძალული არაა. კიბოს წინააღმდეგ ბრძოლის დროს შაქარზე უარი თქვით.

წყარო: rchevebi.ge