გოდერძი ჩოხელის ჩანაწერები სევდიანი, მაგრამ საოცრად მართალი და საინტერესოა.
“წინაპრები” – ასე ჰქვია პატარა ჩანაწერს.
„- როგორ წარმომიდგენია სული?
– როცა ქართულ ხალხურ სიმღერას ვისმენ, თითქოს წინაპრების სულს ვხედავ, ერთად შეკრულს, აგუგუნებულს, ზეცისკენ მიმავალს…
მთავრდება სიმღერა და – ისევ მიწაზე ვენარცხები.”