უამრავი ადამიანი განიცდის გიო ხუციშვილის გარდაცვალებას და გულწრფელად ემშვიდობებიან ადამიანს, რომელიც მართლაც დააკლდა ქალაქს. თითოეულს თავისი გიო ხუციშვილი ჰყავს და დღეს AMBEBI.GE-სთან ამ მოგონებებს აცოცხლებენ...
მომღერალი ნუკრი კაპანაძე:
„გიო მხოლოდ სიმღერა არ იყო. ზოგადად ნიჭიერი ადამიანი იყო, ასეთივე გახლდათ ურთიერთობაში, ამასთან, ქარიზმატულიც, კოლორიტს რომ ვეძახით, ასეთი ბიჭი. განსაკუთრებული იუმორი ჰქონდა, არ იცით, ერთმანეთთან როგორი გადაძახილები გვქონდა. საოცარი ინტონაციით მეძახდა - ნუკაჩოო... ერთი პერიოდი დილაობით მირეკავდა და მაღვიძებდა: ადექი, ჩქარა, ცოტა აზრზე მოდი... რაღაც ჩვენი იუმორი გვქონდა. ახლაც რომ ვლაპარაკობ მასზე, სულ ღიმილი მადგას სახეზე, ასეთი ტიპი იყო, ვინ იცის, ერთად რამდენი სიგიჟეები გვაქვს ჩატარებული.
საერთოდ, ადამიანის გარდაცვალებაზე იმდენს ვფიქრობ ხოლმე, რომ სიკვდილიც დრობითი ამბავი მგონია, რადგანაც დღეს თუ არა ხვალ, ჩვენც აღარ ვიქნებით აქ. რა თქმა უნდა, ეს პერიოდი, სანამ ამქვეყნიდან გავალთ, იქნება გიოს მონატრება, რადგანაც ამ ბიჭმა დატოვა თავისი ფერი და თავისი სიმღერა. სიმღერა ისეთი, რომელიც არავისას ჰგავს. შეიძლება მას ვიღაცამ მიბაძოს, მაგრამ გიო იყო პირველი! პირველი იყო შესრულებაში, თვითმყოფადობაში, ასეთი ნიჭიერი ადამიანი იყო ის... რა არის 56 წელი ნიჭიერი ადამიანისთვის, რომელსაც კიდევ ბევრის შექმნა შეეძლო?!
ეს ტრაგედიაა, მაგრამ თუ შევხედავთ ყველაფერს ისე, რომ დროებითია და ჩვენ დროებით ვართ ამ ქვეყანაზე, მაშინ ტკივილთან გამკლავება იოლდება. მე ასე მინდა, ვფიქრობდე. ეს მასთან დროებითი განშორებაა. თუმცა, საყვარელი ადამიანის წასვლით გამოწვეული ტკივილი მართლაც ძნელია. როდესაც გიოს ვარსკვლავის გახსნის კონცერტისთვის მომღერლებს მისი სიმღერები ჩამოგვირიგეს, მე „ამოდი ამოანათე“, მისი უსაყვარლესი სიმღერა შემხვდა. ვერ წარმოიდგენთ, მისი ჩაწერისას რა განვიცადე, საოცარი ემოციები მქონდა. გამოვიდა, რომ გიომ თავისი უსაყვარლესი სიმღერა მე დამიტოვა...“