logo_geo
თამუნა შალვაშვილი: გიო, ხვალ მე თუ შენ?
- +

18 ივნისი. 2021. 18:30

 

 

19 წლის ფეხბურთელის, გიორგი შაქარაშვილის გარდაცვალებიდან ერთი წელი გავიდა.

 

ფეხბურთელის დედა, თამუნა შალვაშვილი სოციალურ ქსელში „გიორგი შაქარა მარიამის“ ემოციურ ჩანახატს აზიარებს.

 

„- გიო, ხვალ მე თუ შენ?

 

- მე!

 

- თუ შენ, მაშინ მე გამომყევი, არავითარი სალონი, არავითარი იუბილე, მე და შენ მივდივართ ს ა ს ა მ ა რ თ ლ ო შ ი!

 

- ასეთი კატეგორიულიც ნუ იქნები, დაბადების დღეზე მელოდებიან.

 

- ნუ, გიო, ნუ წახვალ, გთხოვ…

 

- დილას შენს საქმეზე წავიდეთ, შენ დაბეჯითებით და მტკიცედ ისაუბრე, ისე, როგორც იცი, სამართლიანად და შეუპოვრად. მე კი გვერდით გედგები უხილავად და გაგამხნევებ.

 

- ეგ კი, მაგრამ საღამოს?

 

- ნუ დაიჟინებ, სულ ცოტა ხნით გავქროლდები ქალაქგარეთ, ერთ გოგონას ოქროს იუბილედან ახალ ათვლას მივულოცავ და მალე წამოვალ.

 

- აღარ აღნიშნავს ის გოგონა დაბადების დღეს, გადაიფიქრა.

 

- შენ რა იცი?

 

- არა, არ ვიცი, მაგრამ იოტისოდენა თანაგრძნობის უნარი რომ გააჩნდეს, საკუთარი დაბადების დღე ყოველ წელს ძაძით უნდა შემოსოს!

 

- შენ რომ ასეთი არ ხარ, არც მსგავსი რამ რომ არ წამოგცდენია არასდროს, ახლა რა დაგემართა?

 

- რა და, რასაც ვგრძნობ და ვფიქრობ, იმას ვამბობ!

 

- მერე რატომ ფიქრობ ასე მკაცრად და სასტიკად?

 

- ალბათ გინდოდა გეთქვა, დამსახურებულად…

 

- კარგი, ნუ ჩაუღრმავდები ასე…

 

გადავიფიქრე, აღარ მივდივარ.

 

- რა კარგიააააა, გადარჩებიიიიი……………

 

- kარგი, ვთქვათ მე გადავრჩი, სხვა?

 

იმავე გზაზე, იმავე ღამეს, იმავე ხალხის პირისპირ…

 

- შენ არა, მაშინ მე…

 

პ. ს.

 

- ჰმ, მე სად წავიდე?..

 

- შენ მიშოს მიულოცე, ხვალ მისი დაბადების დღე არის, ოცი წლის იუბილე. შენკენ სავალი გზის ძებნაში მასაც ხომ შემოაღამდა…

 

- მიშო ისედაც სულ ჩემთან არის, წამითაც არ ვიშორებ გვერდიდან…

 

- შარშან ერთად რომ წასულიყავით, ნეტავ რა და როგორ იქნებოდა, გიო?..

 

- იგივე, რაც დღეს...“

 

 

big_banner
არქივი