logo_geo
მეუფე ნიკოლოზი: მაშინ ჩვენმა ქვეყანამ უნდა ჩაატაროს ნიურნბერგის პროცესი!
- +

20 ოქტომბერი. 2021. 12:23

 

 

მკითხველო, მიუხედავად მეუფე ნიკოლოზის არაერთი სატელევიზიო ეთერისა, მას არ ჰქონია შესაძლებლობა, ეპასუხა კრიტიკული კითხვებისთვის, რომელიც მის მიმართ მას შემდეგ გაჩნდა, რაც მან საქართველოს მესამე პრეზდენტის, მსჯავრდებული მიხეილ სააკაშვილის გათავისუფლების მოთხოვნით შემდგარ პეტიციას მოაწერა ხელი.

 

გაზეთი „ქართული აზრი” გთავაზობთ ექსკლუზიურ ინტერვიუს ახალქალაქის, კუმურდოსა და კარის ეპარქიის მიტროპოლიტ მეუფე ნიკოლოზთან.

 

- მეუფე ნიკოლოზ, თქვენ ხელი მოაწერეთ სისხლის სამართლის მძიმე დანაშაულებისთვის მსჯავრდებული მიხეილ სააკაშვილის ციხიდან გათავისუფლების პეტიციას, რატომ?

 

- ეს არ ეხება მარტო მიხეილ სააკაშვილს. ეს ეხება ზოგადად პრინციპს, თუმცა, კონკრეტულად ამ შემთხვევაში მიხეილ სააკაშვილის მაგალითზე ვამბობ ამას. ციხიდან და ციხეში საუბარი ადამიანთან, რომელიც იყო ხელისუფლების სათავეში 9 წლის განმავლობაში, არაა სწორი ფორმა დიალოგის. პრინციპი, რომ მოქმედმა ხელისუფალმა წინა ხელისუფალი ციხეში ჩასვას და ისე ელაპარაკოს, არაა სწორი. ეს ეხება დღევანდელ პირველ პირსაც, რომელიც რაღაც დროის შემდეგ აღმოჩნდება ექს-ხელისუფალი. ზუსტად ამ პრინციპს თუ დავამკვიდრებთ, დღევანდელი ხელისუფლებაც აღმოჩნდება ციხეში და მომავალ ხელისუფლებასთან მოუწევს ციხიდან ლაპარაკი. მე ვამბობ, რომ ეს არასწორი პრინციპია. არავითარ შემთხვევაში არ ვგულისხმობ იმას, სააკაშვილს რამე დანაშაული აქვს თუ არა ჩადენილი.

 

- თუმცა, თუ ხელისუფალმა ჩაიდინა დანაშაული, კანონის წინაშე ხომ უნდა აგოს პასუხი?

 

- რა თქმა უნდა, კანონის წინაშე უნდა აგოს პასუხი ხელისუფალმაც და ნებისმიერმა ადამიანმაც, მაგრამ დაუკვირდით, წინა ხელისუფლების პერიოდში, პირველი პირი იყო პრეზიდენტი, და პრეზიდენტის მიმართ რატომღაც კაცობრიობამ მოიფიქრა განსაკუთრებული წესი სასამართლოსი, ესაა იმპიჩმენტი. რა საჭიროა ეს იმპიჩმენტი? არავის არ ეხება ეს იმპიჩმენტი, გარდა პრეზიდენტისა. რატომ? იმიტომ, რომ პირველი პირის საქმიანობის განსჯა განსაკუთრებულ ვითარებაში უნდა მოხდეს და არა ჩვეულებრივ სასამართლოში, როგორც ყველა სხვა პირის. ეს იმპიჩმენტი არსებობს. ის დამოკიდებულება, რომ ეს განსაკუთრებული განხილვის საგანი უნდა იყოს, ჩემი აზრით, სამართლიანია. იმიტომ, რომ ვერ დაასახელეთ თქვენ ვერც ერთ ხელისუფალს, რომელსაც თუ ჩვეულებრივი კანონებით მივუდგებით, პასუხისგებაში მიცემა არ ეკუთვნის. ნებისმიერ ხელისუფალს შეიძლება მოუნახო რაღაც ისეთი, რაც შეიძლება კანონდარღვევად ჩაითვალოს.

 

- რატომ მიგაჩნიათ, რომ ციხეში ჯდომას არ იმსახურებს ადამიანი, რომლის ხელისუფლებაში ყოფნის დროსაც არაერთი სისტემური დანაშაული მოხდა?

 

- მე არ ვამბობ, რომ ციხეში ჯდომას არ იმსახურებს. მე არ ვლაპარაკობ კონკრეტულ ადამიანზე და მის მიერ ჩადენილ დანაშაულებზე, თუნდაც სისტემურ დანაშაულებზე. მე ვლაპარაკობ პრინციპზე. თუ ჩვენ ასე მივუდგებით, კონკრეტულად ამ შემთხვევაში მიხეილ სააკაშვილს, მაშინ ასეთივე პრინციპით უნდა მივუდგეთ ხელისუფლებას, რომელიც მიხეილ სააკაშვილამდე იყო. და იმ ხელისუფლებასაც, რომელიც მიხეილ სააკაშვილის შემდეგ დღეს არის და იმ ხელისუფლებასაც, რომლიც შემდეგში იქნება. თუ ამ პრინციპით მივუდგებით, გარწმუნებთ, რომ ნებისმიერი ხელისუფალი აღმოჩნდება ციხეში.

 

- თქვენ ითხოვთ სააკაშვილის ციხიდან გათავისუფლებას, რას ეუბნებით იმ ადამიანებს, რომლებიც ბრალს სდებენ მას და მოითხოვენ მის გასამართლებას?

 

- ამ ადამიანებს ერთი მხრივ მოვუწოდებ, სახელმწიფოებრივად უყურონ ამ ყველაფერს და საკუთარ ტკივილზე მაღლა დადგნენ. მეორე მხრივ, მოვუწოდებ სამართლიანობისკენ. თუ ესენი არიან გამწარებული ადამიანები, და მე არ მეპარება ამაში ეჭვი, მაშინ, რაღაცნაირად ამ ადამიანებმა იფიქრონ იმ სხვა ადამიანებზეც, რომლებიც ასევე ძალიან გამწარებულები არიან დღევანდელი ხელისუფლების მხრიდან. რაც საქართველოში მიხეილ სააკაშვილამდე ხდებოდა, ეს იყო საშინელი ბნელი პერიოდი. მე სხვა სახელს ვერ ვუწოდებ, ეს იყო ბნელი 90-იანი წლები. ამ დროსაც ძალიან ბევრი ადამიანი იყო გამწარებული. შევქმნათ სისტემა და ამ ყველა გამწარებულ ადამიანს მოვუსმინოთ, რატომ მარტო სააკაშვილის დროს გამწარებულს? დღევანდელ ხელისუფლებასაც ჰყავს ბევრი გამწარებული ადამიანი, ისევე როგორც წინა ხელისუფლებებს კომუნისტებიდან მოყოლებული. ის ხალხი, ვინც კომუნისტების დროს გაამწარეს, კიდევ ცოცხლები არიან. ისეთი დანაშაულებია ჩადენილი, ხანდაზმულობა არ ეხება ამას.

 

- დამეთანხმებით, რომ როდესაც სისტემა გიკლავს ოჯახის წევრს - შვილს, ძმას, მეუღლეს, ძალიან რთულია, ადამიანს მოსთხოვოს აპატიოს?

 

- იცით, რას ვუპასუხებდი ამ ადამიანებს? დაელაპარაკონ გეგა კობახიძის დედას, რომელსაც შვილი დაუხვრიტეს. ჰკითხონ, როგორ მოახერხა და როგორ ამაღლდა ტკივილზე. ერი ითხოვდა გეგა კობახიძის გადარჩენას, მიუხედავად იმისა, რომ მას დანაშაული ჰქონდა ჩადენილი. ის იყო ნამდვილი პეტიცია, თუ იყო. გეგა კობახიძის დედა ცოცხალია, ამ ადამიანს რა პასუხს გავცემთ? რატომ არ გავასამართლეთ მაშინ ჩვენ ის, ვინც მას შვილი დაუხვრიტა? იმას ნაკლებად ეკუთვნოდა ციხეში ჯდომა? საზოგადოებრივი მსჯელობის საგანი მხოლოდ პრინციპი შეიძლება იყოს და არა კონკრეტული დანაშაული.

 

- ამ ლოგიკით, ყოფილმა თანამდებობის პირებმა, მიუხედავად დანაშაულისა, არ უნდა აგონ პასუხი?

 

- მე ვერ გაგცემთ მაგ კითხვაზე პასუხს, სად გადის ზღვარი, ვინ სად უნდა აგოს პასუხი. უბრალოდ, ჩვენ შეგვიძლია ისტორიას გადავხედოთ. ისტორიულადაც ასე იყო - საქართველოშიც და მსოფლიოშიც. პირველი ხელისუფალი ყოველთვის სჩადიოდა ასეთ საქციელს. ისტორიკოსებს შეგვიძლია ვკითხოთ - რა ისტორიული დანაშაულებია ჩადენილი. ეს არის საღმრთო სამართალი, მარტო ღმერთს შეუძლია ასე ადამიანების გასამართლება. ჩვენი სასამართლო ძალიან შეზღუდულია თავისი შესაძლებლობებით.

 

- თუმცა, ამქვეყნიური სამართალიც არსებობს...

 

- არსებობს, მაგრამ ძალიან შეზღუდულია თავისი შესაძლებლობებით. იმასაც ხომ მნიშვნელობა აქვს, სააკაშვილს რამდენს მიუსჯიან. 6 წელიწადში თუ ის სასჯელს მოიხდის, ამითი ყველა თავისუფალი იქნება? თუ ამდენი ადამიანი დახოცა, 6 წელი რა სასჯელია?

 

- 6 წელი აქვს მისჯილი, ამის გარდა, კიდევ განიხილება სხვა საქმეები...

 

- ის სხვა საქმეები, რაც განიხილება, უვადო პატიმრობას არცერთი არ ითვალისწინებს. აქ, ამ ხალხის მოთხოვნაში კი პირდაპირ იკითხება უვადო პატიმრობის მოთხოვნა. უვადო პატიმრობას ითხოვენ იმიტომ, რომ ჩვენთან დახვრეტა არ არსებობს. გამოდის, რომ ჩვენ ფაქტობრივად ვკლავთ. ყოველი მთავრობა წინა ხელისუფლებას კლავს. ეს არაა სწორი.

 

- არ ფიქრობთ, რომ სხვა ყოფილ და ამჟამინდელ პატიმრებთან მიმართებაში, რომლებმაც ხელისუფლებაში ყოფნის დროს ჩაიდინეს დანაშაული და მოიხადეს სასჯელი, სააკაშვილის გათავისუფლება იქნება უსამართლობა? ვგულისხმობ ვანო მერაბიშვილს, ბაჩო ახალიას, ახლა ციხეში მყოფ მეგის ქარდავას...

 

- ყველა ადამიანს თავისი გადაწყვეტილება თავადვე აქვს მიღებული, თუ ის ღირსეული ადამიანია. ვანო მერაბიშვილთანაც ბევრი მისაუბრია ამ თემაზე. მაგრამ, მე კიდევ ერთხელ მინდა გითხრათ, ამ ქვეყნის პირველი პირის მიმართ კანონიერად არსებობს განსხვავებული წესი გასამართლების - ესაა იმპიჩმენტი. ხელისუფლებაში მყოფი მეორე, მესამე პირის მიმართ, ჩვეულებრივი მოქალაქის მიმართ იმპიჩმენტის წესი არ გამოიყენება. მხოლოდ პრეზიდენტის გასამართლება ხდება. რატომ? იქნებ ამაზე ვინმემ ფილოსოფიური პასუხი გაგვცეს. რატომ მოიგონეს იმპიჩმენტი? იმიტომ, რომ პირველი პირი განსაკუთრებული გადაწყვეტილებების მიმღებია, ძალიან მაღალი პასუხისმგებლობის ქვეშ არის. პირველი პირის პასუხისმგებლობა ბევრად მეტია, ვიდრე ყველა დანარჩენის. ამიტომ არის მოფიქრებული იმპიჩმენტის წესი. ამიტომ არის ეს ხელშეუვალობა, იმუნიტეტი, რომელიც მოქმედებს პირველ პირზე. ამიტომ ვამბობ, ჩვენ ამას სამართლებრივად შევხედოთ და პირად ტრაგედიაზე, პირად ემოციაზე დაყრდნობით ნუ გავაკეთებთ დასკვნას. თორემ მე, არცერთ გამწარებულ ადამიანს არაფერზე უარს არ ვეტყვი. მე, ზოგადად, სისტემური დამოკიდებულება მარტო პრეზიდენტის მიმართ კი არ მაქვს, ვანო მერაბიშვილთანაც დავდიოდი ციხეში, ბაჩო ახალაიასთანაც, მიუხედავად იმისა, რომ ძალიან მძიმე საზოგადოებრივი დამოკიდებულება იყო მათ მიმართ. მიუხედავად ამისა, მე ყოველთვის ვაკეთებდი ამას. ახლაც ვაგრძელებ იმავეს, სააკაშვილის ციხეში მონახულებაც ამის გამოვლინება იყო.

 

- დიახ, სწორედ ეს კითხვა მაქვს ახლა, რატომ გსურდათ მიხეილ სააკაშვილის მონახულება?

 

- ეს არაა რაღაც ახალი და ჩემი განსაკუთრებული სურვილი. მე ძალიან დიდი ხანია, რაც სასულიერო პირი ვარ და დავდივარ ციხეში. პირად პატიმრებთანაც, ვისთანაც პირადი ურთიერთობა მქონია და საზოგადოებრივი ტიპის პატიმრებთანაც. იმიტომ, რომ საპყრობილეში ადამიანს პირობები ეცვლება, საპყრობილეში ადამიანი სხვანაირი ხდება და მას იქ ძალიან სჭირდება სასულიერო პირის დახმარება. ჩემი და ექიმის პროფესია ამ შემთხვევაში არის ძალიან მსგავსი. რატომ არ ეკითხებით მის ექიმს, რისთვის მოინახულა სააკაშვილი? მეც, სასულიერო პირს, არანაკლები ფუნქცია მაქვს ზოგადად ადამიანის მიმართ. ვერავინ დამდებს ბრალს, რომ გამორჩევით დავდივარ პატიმრებთან. ვინც ითხოვს ჩემს შესვლას, ყველასთან შევდივარ.

 

- ეს თხოვნა მიხეილ სააკაშვილის მხრიდან მოდიოდა?

 

- პირადად მას ასე არ შემოუთვლია, მაგრამ მე შემატყობინეს მისი სურვილით. ადამიანებმა მთხოვეს, ვინც იცნობს, ვინც ახლოს არის. მითუმეტეს, მასთან მქონდა პირადი ურთიერთობა. მასთან როგორც სასულიერო პირი ისე შევედი და არა როგორც პოლიტიკური მოღვაწე.

 

- „ჩვენ რომ ერთმანეთს ვუანგარიშოთ, ვის რა დანაშაული აქვს ჩადენილი, ქვეყანა ასე წინ ვერ წაიწევს“, - ესაა თქვენი სიტყვები სააკაშვილის მონახულების შემდეგ ციხესთან. თქვენ ფიქრობთ, რომ სააკაშვილია ერთადერთი ფიგურაა, რომლის გარეშეც ქვეყანა ვერ განვითარდება?

 

- კიდევ ერთხელ მინდა ხაზი გავუსვა და ვთქვა, რომ სააკაშვილის მაგალითით ვცდილობ, ავუხსნა საზოგადოებას ჩემი პოზიცია. ეს არის პრინციპი, რომ ყოფილ პირველ პირს მოქმედი პირველი პირი სხვანაირად, ციხის გარდა, სამართლებრივი დევნის გარეშე ასამართლებდეს. იმიტომ, რომ ის სამართალიც ძალიან პირობითია. ხალხი, რომელიც გამწარებულია სააკაშვილზე, სულ სხვა რაღაცას იძახის და ბრალი კი სხვანაირად აქვს წაყენებული. მაშინ ყველა ის ბრალდება უნდა იყოს განხილული და ძალიან დიდი სასამართლო ჩატარდეს, რომელიც ყველა მის მოქმედებას, მის მიმართ წაყენებულ ბრალდებას გასცემს პასუხს. ეს ასე არ ხდება. ამიტომ, მე ვამბობ, რომ პრინციპი უნდა დავამკვიდროთ. მის წინ პირველი პირი ვინც იყო, იმაზეც იგივე დამოკიდებულება მექნებოდა, მაგრამ თავად მიხეილ სააკაშვილმა არ ჩასვა ციხეში, მიუხედავად იმისა, კანონების თვალსაზრისით რომ გვემსჯელა, აუცილებლად ციხეში ამოყოფდა თავს. სააკაშვილმა რაღაცნაირად მოახერხა ეს, არ გააკეთა და მე ამის გამო განსაკუთრებული პატივისცემა და მადლიერება მაქვს. სააკაშვილმა ხელისუფლებაში მოსვლისას, პირველი, რაც გააკეთა, მისი წინამორბედი არ ჩასვა ციხეში და მისცა ქვეყანაში ყოფნის საშუალება. ვფიქრობ, ეს ძალიან სწორი საქციელი იყო, ამიტომ მის მიმართაც ასეთი საქციელი კარგი იქნება.

 

- საყოველთაო შერიგებაზე არაერთხელ გააკეთეთ განცხადება. თქვენი მოსაზრება რამდენად რეალურად მიგაჩნიათ? აქ ხომ არაა საუბარი მარტო პოლიტიკოსების შერიგებაზე, ამ ქვეყანაში ცხოვრობენ ადამიანები, რომელებიც, რბილად ვთქვათ, განაწყენებულნი არიან, რომ აღარაფერი ვთქვათ პირად ტრაგედიებზე...

 

- საყოველთაო შერიგებას შეიძლება სჭირდებოდეს განმარტება, რა იგულისხმება ამ სიტყვებში. ჩვენთვის, ქრისტიანებისთვის ძალიან მარტივია ეს იმიტომ, რომ ყოველ წელს, დიდი მარხვის დაწყების წინ გვაქვს ერთი დღე - საყოველთაო შენდობის დღე. როდესაც ყველა ადამიანი, იცნობს თუ არ იცნობს, მიდის ერთმანეთთან ტაძარში და სთხოვს შენდობას. მე შეიძლება ვიცი, რა დავაშავე რომელიღაც ადამიანის მიმართ, მივიდე და კონკრეტული შენდობა ვთხოვო, მაგრამ შეიძლება, ისეთი რამე მაქვს გაკეთებული, რაც არ ვიცი. ამისი გარკვევა, ვინ, სად, როდის დააშავა, ძალიან ძნელია, შეუძლებელია. ეს არაა ის მექანიზმი, რომელიც საზოგადოებას განავითარებს. განვითარების მექანიზმი კი არის შენდობაში. ვფიქრობ, უნდა დაწესდეს სახელმწიფოშიც ერთი დღე, როდესაც ადამიანები ერთმანეთს პატიებას სთხოვენ. „მაპატიე“, „შემინდე“, ჯადოსნური სიტყვებია. ერთ-ერთმა გამწარებულმა ადამიანმა დამირეკა აი ამ ყველაფრის მერე და ასეთი რამ მითხრა - „მე ძალიან დიდი ზიანი მივიღე მიხეილ სააკაშვილისგან და მისი რეჟიმისგან, მაგრამ მზად ვარ, შევუნდო, მიუხედავად იმისა, რომ მძიმეა. მაგრამ არ ითხოვენ. როდესაც დავინახავ გადმოდგმულ ერთ ნაბიჯს, მე ათს გადავდგამ“. ესაა ქართული ხასიათი. მე მოვისმინე ბევრი ადამიანის აზრი და ხშირად ის ადამიანებიც, რომლებიც თავს ქრისტიანებს უწოდებენ, იძახიან, რატომ უნდა ვითხოვოთ შენდობა, მე არაფერი დამიშავებიაო. ყველა ადამიანმა უნდა იფიქროს, რომ მასაც აქვს რაღაც დაშავებული. მართალია, ჩვენს ქვეყანაში ბევრი არაქრისტიანი ცხოვრობს, აღმსარებლობითაც და თავისი შინაგანი წესითაც და გასაგებია, რომ ყველა ამას არ და ვერ გააკეთებს, თუმცა, ვინც გააკეთებს, ძალიან დიდ ნაბიჯს გადადგამს მომავლისაკენ.

 

- გასაგებია, მეუფეო, თქვენი პოზიცია, მაგრამ როგორ უნდა შეუნდონ ადამიანს, როდესაც თავად არ ითხოვს შენდობას? მიხეილ სააკაშვილმა იქნება თავად ითხოვოს ჯერ შენდობა?

 

- მანდ არის ერთი ძალიან მნიშვნელოვანი რამ, როდესაც ჩვენ ვლაპარაკობთ შენდობის თხოვნაზე, შენდობის თხოვნა უნდა იყოს ძალიან კონკრეტული. შენდობა ადამიანმა უნდა ითხოვოს იმისთვის, რაც არის დამტკიცებული დანაშაული. აქ ლაპარაკი ქრისტიანული შენდობის თხოვნაზე კი არაა, აქ ლაპარაკია იმაზე, რომ მან უნდა აღიაროს დანაშაული, რომელიც საჭიროებს გამოძიებას. ეს ყველაფერი გამოძიების გზით უნდა დადგინდეს. ჩვენმა ქვეყანამ უნდა ჩაატაროს რაღაცა იმის მსგავსი, რაც თავის დროზე გერმანიაში ჩატარდა და რომელსაც ჰქვია ნიურნბერგის პროცესი, როდესაც ნაცისტური პარტია გაასამართლეს. ეს პროცესი მიმდინარეობდა ძალიან დიდხანს, ძალიან დიდი თანხები დაიხარჯა მაშინ ამაზე და ეს თანხები მარტო გერმანიამ კი არ გაიღო, არამედ სხვა ქვეყნებმა. ეს პროცესი გახდა სამაგალითო მსოფლიოში. აი, ნიურნბერგის პროცესი თუ გაიმართება საქართველოში, მაშინ ჯერ უნდა დავიწყოთ კომუნისტური პარტიიდან, რომელმაც მოსპო და გაანადგურა მთელი ქვეყანა. რამდენი ადამიანია გამწარებული, ისიც ხომ სახელმწიფო რეჟიმი იყო? ხანდაზმულობის ვადა არ ეხება იმას, რაც მათ ჩაიდინეს. დავიწყოთ ეკლესიების ნგრევიდან, სასულიერო პირების დახოცვიდან და ა.შ. ჩვენ უყურადღებოდ ნუ დავტოვებთ ნურცერთ ადამიანს, ნუ ვეტყვით მას, რომ არა უშავს, შენ თუ ეს დაგემართა, ჩვენ ეს არ გვაინტერესებს. არა, ყველაფერი გვაინტერესებს. კარგი იქნება, ყველა თუ მოყვება თავის ტრაგედიას იმისთვის, რომ გავიზიაროთ, თანავუგრძნოთ, მაგრამ ქვეყნის განვითარება კიდევ ცალკე თემაა. ქვეყნის განვითარებისთვის კი ამ პრინციპის დამკვიდრება, რომ პირველმა პირმა წინა პირველ პირთან დაამყაროს სწორი ურთიერთობა, ძალიან მნიშვნელოვანია. ასევე, ერთ ადამიანზე ჯოხის გადატეხა არ მგონია მართალი. პრინციპია ასეთი, რომელიც დამკვიდრდა ჩვენს ქვეყანაში, ესაა „ყველა მინუს ერთი“. როდესაც ზვიად გამსახურდიას ხელისუფლება დაამხეს და ახალი მთავრობა მოვიდა, ეს პრინციპი მათ გამოაცხადეს პირდაპირ და სამწუხაროდ, ეს პრინციპი ჩვენს ქვეყანაში დღემდე მოქმედებს. მოვუწოდებ საზოგადოებას „ყველა მინუს ერთი“ პრინციპი გავაუქმოთ და გავინაწილოთ ეს პასუხიმგებლობები. სააკაშვილის მმართველობის პერიოდში, მარტო ერთ, მიხეილ სააკაშვილზე ჯოხის გადატეხვა არ მგონია მართალი, იმიტომ, რომ მას ჰყავდა თანაგუნდელები... თქვენც ახსენეთ ისინი, რომლებმაც მოიხადეს სასჯელი, მაგრამ ძალიან ბევრია ისეთი, ვისაც არ მოუხდია.

 

- მათ შორის ხომ არის მიხეილ სააკაშვილი, რომელსაც არ მოუხდია სასჯელი? იმუნიტეტი რატომ უნდა ჰქონდეს?

 

- კიდევ ერთხელ მინდა გავიმეორო, მიხეილ სააკაშვილი იყო პირველი პირი. მე ვიძახი, რომ პირველი პირის მიმართ არსებობს საგანგებო პროცედურა მისი გასამართლების. ამიტომ, ვფიქრობ, ესაა გასათვალისწინებელი.

 

- მეუფეო, თქვენ ბრძანეთ, რომ დიდი ხანია დადიხართ ციხეში პატიმრების მოსანახულებლად. 2004-2012 წლებში თუ დადიოდით ციხეებში და გქონდათ შესაძლებლობა, შეხვედროდით პატიმრებს? იმ პერიოდში იყო საუბრები ციხეებში არაადამიანურ მოპყრობაზე. თქვენ ამის შესახებ არ გსმენიათ?

 

- წინა ხელისუფლების პერიოდში ძალიან ხშირად დავდიოდი ციხეში და ვეძებდი პირდაპირ ამ პატიმრებს. მე მესმოდა ყურში, რომ ხდებოდა დარღვევები, არაადამიანური მოპყრობის შემთხვევები და ყველანაირად ვცდილობდი, აღმომეჩინა ასეთი რამ და შემდეგ ამეტეხა ამაზე ამბავი. ეჭვქვეშ არ ვაყენებ იმას, რომ მაშინ ცუდი მოპყრობა არსებობდა მაგრამ, მე თვითონ უამრავ ადამიანს შევხვედრილვარ, შევსულვარ პირადად პატიმართან და პატიმართა ჯგუფებთან, ვთხოვდი ყველას, რომ პირადად ან საჯაროდ ეთქვათ ეს ყველაფერი, თუმცა, ჩემს სმენამდე არ მოსულა.

 

- .. თქვენ არ გაგიგიათ მსგავსი ფაქტები პატიმრების შესახებ?

 

- გამიგია, მაგრამ პატიმრებისგან დადასტურებული ასეთი ფაქტები არ მქონია. რომ მქონოდა ერთი ფაქტი, მე აუცილებლად მოვახდენდი რეაგირებას.

 

- იქნება ეს იყო შიშის გამო...

 

- ამას ვამბობ ზუსტად, შეიძლება ეშინოდათ, შეიძლება უნდობლობა იყო, არ ვიცი. მაგრამ, ვამბობ, რომ ციხეში, შიგნით ეს არ გამიგია. რომ გამეგო, აუცილებლად მოვახდენდი შესაბამის რეაგირებას.

 

- თქვენ ფიქრობთ, რომ ის ბრალდებები, რომელიც მიხეილ სააკაშვილს აქვს წაყენებული, არასამართლიანია?

 

- მე არ მაქვს იურიდიული განათლება, ამიტომ ვერაფერს გეტყვით კონკრეტულად. არ მესმის კარგად, რას ნიშნავს „პიჯაკების საქმე“. კიდევ ერთხელ გავიმეორებ, როდესაც პირველ პირზეა ლაპარაკი, პიჯაკისთვის გაფლანგული თანხა, ცოტა ვერ წარმომიდგენია, რას ნიშნავს. პრეზიდენტს სხვა ქვეყნის პრეზიდენტი სტუმრად ჩამოუვიდა და იმისი მასპინძლობის ხარჯები გაიღო და ეს არამიზნობრივი ხარჯვაა? ასე უბრალოდ არ იქნება ეს საკითხი. ამიტომ ვამბობ, უნდა მოხდეს სხვა ტიპის განხილვა.

 

- მიხეილ სააკაშვილის გათავისუფლების შემთხევაში, თქვენ როგორ წარმოგიდგენიათ იმ ადამიანებთან მისი თანაცხოვრება და პოლიტიკური საქმიანობის გაგრძელება, რომლებსაც მძიმე პირადი ისტორიები აქვთ სააკაშვილის სახელთან დაკავშირებული?

 

- ჩვენ გვაქვს ამისი მაგალითები. ზუსტად ისე წარმომიდგენია, როგორც იყო წინა ხელისუფლებაში. მიხეილ სააკაშვილის დროს დამნაშავეები, რომლებიც წინა ხელისუფლებაში იყვნენ, ბევრი მათგანი დაუსჯელად დადიოდა. 30 წელი გვაქვს კომუნისტების შემდეგ ნაცხოვრები და ამ 30 წლის განმავლობაში, ჩვენ ვნახეთ იმ ადამიანების თანაცხოვრება, რომლებსაც აქვთ ერთმანეთის მიმართ სიძულვილი. გვაქვს ეს მაგალითები. ბოლოს დავამთავრებ და ვიტყვი, რომ მშვიდობიანი თანაცხოვრების პრინციპი საზოგადოების განვითარების საფუძველია. იმ ადამიანებს შორისაც კი, რომლებსაც ერთმანეთის მიმართ ბუნებრივად აქვთ სიძულვილის განცდა. ჩვენ ამის მაგალითები გვქონდა მიხეილ სააკაშვილის დროს და იმის წინა ხელისუფლების დროსაც. მე დაგისახელეთ ერთი მაგალითი და ეს მარტო გეგა კობახიძე არაა. ეს არიან ის ადამიანები, რომლებიც ამ ისტორიაში მოყვნენ. ამ ისტორიას არავითარი ხანდაზმულობა არ გააჩნია. გეგა კობახიძის დედის ადგილას წარმოიდგინეთ თავი, როგორ ცხოვრობდა მაშინ, როდესაც მისი შვილის მკვლელი იყო პირველი პირი სახელმწიფოსი. ამ ადამიანს ვკითხოთ ეს. ესაა მკაფიო მაგალითი. დანარჩენი დასკვნები კი მერე გავაკეთოთ.

 

 

 

წყარო : wyaro
big_banner
არქივი